باقرالعلوم
لقب باقر از باقرالعلوم به معنای شکافندهٔ علم گرفته شده‌است. به عقیدهٔ ابن خلدون، محمد باقر لقب باقر را به خاطر کثرت دانشی که اندوخته بود کسب کرده‌است. به نظر یعقوبی اما، او باقر لقب گرفت به این دلیل که علم را شکافت، و به عمقش دست یافت.

ایتان کلبرگ هم، در مقاله‌ای در دانشنامه اسلام -دائرةالمعارف لیدن-، دو معنی برای باقر مطرح می‌کند، «کسی که علم را می‌شکافد» (یعنی آن را روشن می‌سازد)؛ و «کسی که علم فراوان دارد». کلبرگ به نقل از ابن بابویه به حدیثی از پیامبر اشاره می‌کند که گفته‌است: «در تورات به باقر به همین لقب اشاره شده‌است». به نقل از لسان العرب، «منبع لقبش این بود که دانش را می شکافت، اصل و ریشه های آن را می دانست، و شعب و شاخه های آنرا کشف می کرد، و دانش عظیم داشت.» برخی بر این باورند که وجه تسمیه باقر به این جهت بوده است که به خاطر عبادت بسیار و سجده‌های طولانی، پیشانی محمد باقر حالت شکافت و فراخی پیدا کرده‌است.