این روز  اولین روز امامت و خلافت آخرین خلیفه و حجت بر حق و منجی عالم بشریت حضرت بقیة الله الاعظم (ع) در سال ۲۶۰ ه.ق ، است.

هرچند آن حضرت به حکمت الهی از دیده ها پنهان اند و توفیق رویت چهره ی دلربای ایشان از جامعه ی بشری سلب گشته است، اما اعتقاد به حضور آن بزرگوار در میان مردم و تاثیر گذاری ایشان در نظام آفرینش و اداره ی عالم هستی از مهمترین باورهای شیعی است و وجود باهرالنور آن امام همام را به خورشید پس ابر تشبیه نموده اند که اگر چه قابل رویت نیست ، ولی گرمابخشی و دیگر خواص آن پابرجاست .

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی
آغاز ولایتعهدی جان جهان مبارک باد

بیا عصاره حیدر، بیا چکیده ی زهرا
بیا که بوی رسولی ، بیا که نور خدایی

شب غریبی مان می شود به یاد تو روشن
تویی که در همه شبها چراغ خانه مایی

بیا دوباره پاک کن زجاده ها غبار را
به عاشقان نوید ده رسیدن بهار را!

تمام لحظه های من فدای یک نگاه تو
بیا و پاک کن زدل حدیث انتظار را !