ای فاطمه که مظهر پاکی و محبت هستی، به نام مقدس تو و نام پدر بزرگوارت، محمد (ص)، بر من نظری بیفکن تا شاید جانم از نفس حقت، تازه شود.
به من نگاه کن که چطور در میان شلوغی زندگی، پیچ و تاب میخورم و نمیتوانم راه خود را پیدا کنم. بانوی من، سرگشته و پریشانم… دست یاری مرا که به نیاز به سمتت دراز شده، بگیر و از گمراهی نجاتم بخش! کارنامه اعمال من سخت خط خطی شده و نمیتوانم از لابهلای خطوط آن، سیاهی یا سپیدیاش را کشف کنم. امید به آن بستهام که دستان مبارک خود را بر آن کشیده و نزد خداوند شفاعتم کنی. امید به آن بستهام که یک شب دعایی در حق من کرده و نوری از آسمان بر زندگیام بتابانی. این وعده خداوند است که محبان اهل بیت، در پناهی ابدی باشند و من از دوستداران همیشگی تو بودهام… نظری به حال بیقرارم بیفکن، مادر خوبیها!…